Ascent

 

 

All praise and glory is due to the Lord

 

SAYINGS OF HAZRAT ALl

 

During the times of troubles, tumults and wars, adopt such an attitude that people do not attach any importance to you; they neither burden you with important and weighty affairs, nor you.

 

روزی عمربن خطاب روی منبر پیامبر خدا ـ صلی الله علیه و آله ـ نشسته، و برای مردم سخنرانی میکرد؛ در ضمن سخنان خود، یادآور شد که من بر جان و مال مؤمنان ولایت دارم

 

.

امام حسین ـ علیه السّلام ـ از گوشه مسجد، خطاب به عمر فرمود:
«اِنْزِل أیُّها الْکَذّابُ عن مِنْبَرِ أبی رَسولِ اللهِ ـ صلی الله علیه و آله ـ لامِنْبَرِ أبیکَ.»
مردک دروغگو از منبریکه تعلق به پدرم رسول خدا ـ صلی الله علیه و آله ـ دارد، و ربطی به پدرت ندارد پایین بیا.
عمر گفت:«حسین! آری بجان خودم سوگند که این منبر از آن پدر توست نه پدر من، اما چه کسی این سخن را به تو آموخته؟ حتماً پدرت علی این کلمات را به تو یاد داده است؟!.»
حضرت فرمودند: «اگر بفرمان پدرم سخن بگویم و فرمان پدرم را اطاعت کنم. بجان خودم سوگند که او هدایتگری راستین است و بوسیله او هدایت خواهم شد؛ پدرم علی ـ علیه السّلام ـ طبق پیمانی که پیامبر خدا ـ صلی الله علیه و آله ـ بوسیله جبرئیل و از جانب خداوند آورده است، بر گردن مردم بیعت دارد، و جز افرادیکه منکر کتاب خدا هستند کسی نمی*تواند این بیعت را انکار نماید، مردم ازاین بیعت و پیمان الهی قلباً آگاهند؛ امازباناً آنرا انکار می*کنند.
وای بر آنان که حق ما اهلبیت را انکار می نمایند، اینان چگونه با پیامبر خدا ـ صلی الله علیه و آله ـ روبرو خواهند شد با آنکه پیامبر ـ صلی الله علیه و آله ـ بر آنان غضبناک خواهد بود، و برای خویشتن عذابی سخت در پیش دارند؟
عمر به آن حضرت گفت:«ای حسین! هر کس حق پدرت را انکار کند لعنت خدا بر او باد، لکن بدان که مردم، ما را به حکومت گماشتند و ما نیز این حکومت را پذیرفتیم، اگر مردم پدرت را امیر خود می ساختند، ما نیز فرمان می بردیم.
حضرت به او گفت:
«یَا بْنَ الخَطّاب! فاَیُّ النّاسِ اَمَّرَک عَلی نفْسِهِ قَبْلَ اَنْ تُؤمَّرِ اَبابَکْرِ عَلی نَفْسِکَ لِیُؤَمِّرَکَ علَی النّاسِ بلاحُجَّهٍ مِنْ نبیٍّ وَ لا رِضیً مِنْ آلِ مُحَمَدٍ ـ صلی الله علیه و آله ـ
«ای پسر خطاب! پیش از آنکه تو ابوبکر را بر خویشتن امیر سازی، تا او هم در مقابل، بدون هیچ گونه مدر*کی از طرف پیامبر ـ صلی الله علیه و آله ـ ، و بدون رضایت اهل بیتش، تو را بر مردم امیر سازد، کدام مردم ترا بر خود امیر کرده بودند؟
«فَرِضاکُمْ کانَ لُمِحَمَّدٍ ـ صلی الله علیه و آله ـ رِضیً وَ رِضیَ اَهْلِهِ کان سَخَطاً
ای عمر! آیاتو چنین می پنداری که رضایت تو موجب خوشنودی حضرت محمّد ـ صلی الله علیه و آله ـ است، اما خشنودی اهل بینش موجب غضب او خواهد بود؟!
«أما وَالله لَوْ اَنَّ لِلّسانِ مَقالاً یَطولُ تَصْدیقُهُ وَ فِعْلاً یُعنیهِ المُؤمِنونَ لَما تَخَطََّبْتَ رِقابَ آلِ مُحَمَدٍ ـ صلی الله علیه و آله ـ وَ صِرْتَ الحاکِمُ عَلَیْهُمْ بِکِتابٍ نُزِّل فیهِم لا تَعْرِفُ مُعْجَمَهُ وَ لا تَدْری تَأویلَهُ، اِلاّ*سَماعُ الاذانِ.»
به خدا سوگند اگر زبانم باز بود که حقایق را بگویم، و مردم نیز حقایق را تصدیق می نمودند، و افراد با ایمانی بودند که وارد عمل شوند تو نمی توانستی روی منبری که مربوط به خاندان پیامبر ـ صلی الله علیه و آله ـ است قرار گیری، و روی سر آنان به سخنرانی پردازی، و با قرآنی که در این خاندان نازل گشته است بر آنان حکومت کنی، با اینکه کلمات و حروف قرآن را از یکدیگر نمی شناسی و جز مسمو عاتی اندک از تفسیر و تأویل آن سر در نمی آوری.
«الُمخْطِیءُ وَ المُصیبُ عِنْدَکَ سَواءٌ، فَجَزاکَ الله جزاءَکَ، وَ سَألَکَ، عَمّا أحْدَثْتَ سؤالاً خفیّاً»(1)
«در بی کفایتی تو همین بس که بین خطا کاران و پاکان فرق نمی گذاری، خداوند ترا بسزای کرده هایت برساند، و درباره این همه بدعت ها که بنیان گذاشتی، سخت مورد بازپرسی ات قرار خواهد داد.

منبع: تاریخ ابن عساکر

 

بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمـَنِ الرَّحِیم (1

)

1. In the Name of Allâh, the Most Beneficent, the Most Merciful.

الْحَمْدُ للّهِ رَبِّ الْعَالَمِینَ (2

)

2. All the praises and thanks be to Allâh, the Lord ^{of the "Alamîn (mankind, jinns and all that exists).}

الرَّحْمـنِ الرَّحِیم (3

)

3. The Most Beneficent, the Most Merciful.

مَـالِکِ یَوْمِ الدِّینِ (4

)ِ

4. The Only Owner (and the Only Ruling Judge) of the Day of Recompense (i.e. the Day of Resurrection)

إِیَّاکَ نَعْبُدُ وإِیَّاکَ نَسْتَعِینُ (5

)

5. You (Alone) we worship, and You (Alone) we ask for help (for each and everything).

اهدِنَــــا الصِّرَاطَ المُستَقِیم (6

)ِ

6. Guide us to the Straight Way

صِرَاطَ الَّذِینَ أَنعَمتَ عَلَیهِمْ

7. The Way of those on whom You have bestowed Your Grace ,

 

 

غَیرِ المَغضُوبِ عَلَیهِمْ وَلاَ الضَّالِّینَ

 

 

 

Hi my dear entourage

I have a memory from my visit of unknown martyrs

I want to write it in this post

I had very good tims in that travel

I saw the love with my heart

most of People took of their Shoes for going to martyrs tomb

and i follow them Because We Believe, that land is sacred

 In the Name of Allah, the All Beneficent

 the All Merciful

  continue to climb

this Weblog maybe only one step to the summit

  befor enything i thank my dear teacher

 amir kazemian

 

 * * *

about my weblog

 

its for my Practic for english learning

 And I Referred My Foreign Clients

 to This Address